INVIABLE
REVISTA
BESBELLOS DENDE A AURIA VELLA
EDITA A XERACIÓN ILLADA OURENSE ISSN: 2695-8279
ff
ff
NÚMEROS
Nº0
Nº1
Nº2
Nº3
Nº4
Nº5
Nº6
Nº7
Nº8
Nº9
Nº10
Nº11
Nº12
Nº13
Nº14
Nº15
Nº16
Nº17
Nº18
Nº19
Nº20
Nº21
Nº22
Nº23
Nº24
Nº25
Nº26
Nº27
Nº28
Nº29
Nº30
Nº
Nº31
Nº32
Nº33
Nº32
Nº34
Nº35
Nº36
Nº37
Nº38
Nº39
Nº40
Nº41
Nº42
Nº43
Nº44
Nº45
Nº46
Nº47
Nº48
Nº49
Nº50
Nº51
Nº52
Nº53
Nº54
Doa libremente
dende 1 €:
A diferencia doutros medios, na Revista inviable mantemos todos os nosos artigos en aberto.
A nosa aposta é recuperar o espírito da prensa independente: ser un servizo público. Se te podes permitir facer unha pequena doazón, estarías apoiando á Revista Inviable. Axúdanos!!
​
Tamén podes asociarte a nós facendo a túa solicitude a traves do correo electrónico revistainviable@gmail.com
(algúns de) NÓS
​Eladio Medel Iglesias
(poeta, avogado e doutor en dereito)
Francisco Javier Fontenla
(escritor e profesor no ensino secundario)
francisco.javierfontenlagarcia@edu.xunta.es
​
Jorge Emilio Bóveda
(escritor e mestre de inglés)
José Antonio Santos
(escritor e xestor cultural)
joseantoniosantosguede@live.com
Xerardo Méndez
(escritor e profesor no ensino secundario)
Xosé M. Pacho
(escritor e profesor universitario)
David G. Gándara
(debuxante, músico e mestre)
Dr Vault
(deseñador e músico)
​
Ramón Caride Ogando
(escritor e biólogo)
​
Gustavo Peaguda
(poeta e asesor laboral)
​
J. Abraham Vila Álvarez
(profesor de historia)
​
Valentín Barreiros Bermejo
(historiador do cinema)
​
Miguel Varela
(empresario)
​
Carlos Rego
(mestre, músico e xornalista musical)
​
Xosé Manuel Eyré
​(crítico literario e escritor)
​
Xulio Pardo de Neyra
(poeta, ensaísta e profesor titular de universidade)
​
David González Couso
(filólogo, ensaísta e profesor no ensino medio)
​
Moncha Prieto
(poeta)
​
Guillerme Coen
(escritor, poeta e xubilado de banca)
​
Gabriel Romero de Ávila
(escritor e médico de atención primaria)
​
OS NOSOS MECENAS
​
Gabriel Romero de Ávila
​
Francisco Álvarez "Koki"
Iván Fernández Pérez
​
Eva Mª Mojón Morán
Xosé María Vázquez Vázquez
Juan Bautista Vila Oural
Nones Araújo
Mario Caneiro
Toño Guede
Xerardo Méndez
​
Valentín Barreiros
​
Jorge Emilio Bóveda
​
Jesús María Tenjido Ramos
​
Xosé Manuel Eyré
​
​COLABORACIÓNS
​
Anna R. Figueiredo (nºs 1, 18)
​
Xoan Carlos Domínguez Alberte (nºs 2, 16)
​
Marina Sánchez Soto (nº02, nº32)
​
Alba Remacho Montaño (nº02)
​
Emma Pedreira (nºs 3, 16, 21, 23)
​
Fefa Vila Núñez (nº3)
​
Diego Ameixeiras (nº3, nº 27, 37)
​
Mª Estrella P. Casares (nº3)
​
Manuel López Rodríguez (nºs 4, 8, 51)
​
Eli Ríos (nº4)
​
César Lorenzo Gil (nºs 4, 26, 38)
​
Andrea Barreira Freije (nº5)
​
Antón Riveiro Coello (nº5...)
​
David Botana (nº5)
​
Carmen Torres París (nºs 5,7,15,16,17, 24, 31, 38...)
​
María Alonso (nºs 6, 21-30)
​
Eva Moreda (nº6)
​
Julia María Labrador (nº6)
​
Carlos Da Aira (nº7, nº13)
​
Inma López Silva (nº7)
​
Alba Fernández (nº7)
​
Alfonso Rodríguez (nº7)
​
Ramón Nicolás (nº8, nº20, nº36)
​
Vanesa Santiago (nº8)
​
Domingo Tabuyo (nº8)
​
Yolanda López (nºs 8, 20, 24, 26, 36)
​
David Cortizo (nº9)
​
Laura Dorado (nº9)
​
Diego Giráldez (nº9)
​
Celia Fernández Clemente (nº9)
​
Beatriz Guerra (nº9)
​
Patrick Davis (nº10, nº49)
​
Antonio Manuel Fraga (nº10)
​
Xurxo Esquío (nº10)
​
María Canosa (nº10)
​
Andrea Jamardo (nº10)
​
Iván Fernández Pérez (nºs 11-51)
​
Francisco Álvarez Koki (nºs 11,12)
​
Marisol Gándara (nº11)
​
Mercedes Queixas Zas (nº12)
​
Xavier Queipo (nº12, nº38...)
​
Baldo Ramos (nº12)
​
Helena Villar Janeiro (nº13)
​
Manuel Ángel Gayoso (nº13)
​
Malores Villanueva (nº13)
​
Manuel Portas (nº13)
​
Alberte Momán (nº14, nº32, nº52)
​
Arancha Nogueira (nº14)
​
Roberto A. Rodrígues (nº14)
​
Natalia Lema Otero (nº14)
​
Miguel Anxo Fernández (nº14, nº32...)
​
Alba Rozas Arceo (nº15)
​
Nicolás Zimarro (nº15)
​
Mario Regueira (nº15)
​
Camilo Franco (nº16)
​
Ana Vigo (nº17)
​
Avelino Jácome (nº17)
​
Alma Vicuña do Ermo (nº18)
​
Rubén Anido Regueiro (nº18, nº22, nº30, nº33)
​
Ramón Loureiro (nº19)
​
Érica Couto-Ferreira (nº19)
​
Concha Otero Liñeira (nº19)
​
Beto Luaces (nº19)
​
Jaime Asensi (nºs 20-24)
​
Xesús Manuel Marcos (nº 20)
​
Luís Álvarez Pousa (nº21)
​
Paloma de Toro (nº21)
​
Antón Xardón (nºs 22, 23, 24, 34, 35...)
​
Manuel Seixas (nº22)
​
Fran Fernández Davila (nºs 23-27, nº51)
​
Carlos Labraña (nº24)
​
Xulio Cid Neira (nº24)
​
Antonio García Teijeiro (nº25)
​
Nones Araújo (nº25)
​
Elena Herrero (nº25, 28)
​
X. M. Xespi (nº28)
​
Xurxo Souto (nº29)
​
Marisé Suárez Leal (nº29)
​
Mónica Vázquez Lopo (nº29)
​
Artur Alonso Novelhe (nº31, nºs 48-50)
​
Ramiro Torres (nº31, 42)
​
Tomás G. Ahola (nºs 32-35)
​
Tareixa Taboada (nº35)
​
Carlos Miranda (nºs 30-38, 47, 49)
​
Soledad García Riveiro (nº47)
​
Ángela Costas Parada (nº 47)
​
Xosé de Cea (nº 49)
​
Laura Paz Fentanes (nº 51, 52)
​
Lois Pardo (nº52)
​
Tensi Xesteira (nº52)
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
INVIABLES DA XERACIÓN ILLADA
No día de un de xuño de dous mil dazanove co gallo da feira do libro de Ourense vimos de presentar desta volta á Xeración Illada, unha morea de escritores que a base de premios e certames vimos expresando as nosas ideas e inquietudes, dentro do muro das lamentacións do relato do porvir, do ensaio, da poesía, no máis deles a dramaturxia descritiva inspirada no real.
Fumos quen polo traballo previo ben feito, nesa base literaria mundial, de arrincar de nós o berro a cada paso acompasado, ás veces brutal, outras tinguido de melancolía, case sempre artísticas e preditivas.
​
A Xeración Illada compoñémola un grupo de escritores que considerados illadamente careciamos de poder de “interacción” ao non constituír proxecto algún, e que por iso mesmo decidimos fouciño en man crear unha Revista Inviable.
Hai cen anos Risco, Pedrayo e Cuevillas crearon o Cenáculo Ourensán que máis tarde sería a Xeración Nós, nós seguimos o camino ao revés primeiro creamos a Xeración e logo a revista propia da nosa xeración.
​
Certamente a Xeración Nós estaba na vanguardia porque por esa mesma data xurde o Surréalisme e nun momento tecnolóxico polo que a locomotora de Curros chega a Ourense cunha diferencia sustancial que cen anos despois esa obra non pode ser superada. (Manifesto lido na feira do libro de Ourense 2018)
EDITORIAL 1: TODOS FICAMOS ILLADOS
Este é o primeiro número dunha revista que une poesía e xeración, sendo o número cero máis ben político e fundacional queremos que este sexa literario, cultural e xurídico, establecendo as bases dunha xeración certamente illada.
​
Non é o noso obxectivo obter nada para nós pero si xerar unha aparición na rede, existir, aproveitando hoxe as novas tecnoloxías para facernos visibles ata determinado número da nosa revista, deixando unha pegada para que os vindeiros números nazan das xeracións sucesivas.
​
Pretendemos amosarvos neste número primeiro, a todas luces inviable, certos illados que son como cortes nas que viven os porcos algúns inclusive de pé, outros bailan na punta do pé e a máis deles fozan no chan.
Nada hai que nos impulse a agardar ningunha lei que amose os seguintes estadios da xustiza, simplemente uns números que de aquí en adiante van marcar o devir desta liña editorial.
​
Só queremos que sexades felices, que vos axudedes de oficio nesas imaxes dos nosos debuxos, e que impulsedes liñas inacabadas na vosa imaxinación illada en covas das que non deberiades saír.
​
Un mundo cunha fiestra na mesa, cunha silla no entendemento, cunha redacción precisa sen comas, nun espazo sen cosmos, nun lugar no que recobrar a vida e o tempo, supoña tamén recobrar un amor illado.
Tempo inesperado no día do pai, no día da muller, no día e tamén na noite que ninguén inquiete ou acondicione, concatenando nesa liña do universo que aperta, sobreviventes de si mesma.
​
Consecuencia do declive total da humanidade onde os roles cambiaron un mundo do revés, sen togas, nin batas, sen garabatas colgadas dun pomo, perchas baleiras espellos enriba dun forno, alfombras de Aladín.
Algúns compañeiros escribirán para vós palabras no ar, as que non teñan sentido non recibirán resposta, as máis delas cunha certa orde cósmica escribiranas as mulleres buscando solución de última hora. Nós, namentres, insistiremos en espirnos deixando que as costureiras ourensás nos vistan con traxes quentes, sentíndonos elegantes na nosa ausencia perpetua e definitiva.